امروزه بسیاری از افراد بر این باور هستند که چه کسی می‌تواند بهتر از پسرعمو، پسر خاله، دخترخاله و یا دختر عمو که خانواده‌ها نیز شناخت بهتری نسبت به یکدیگر دارند، مناسب ازدواج باشند. شاید به دلیل همین تفکر است که با وجود تلاش‌ها در جهت پیشگیری و تشخصی بیماری‌های ژنتیکی هنوز هم سالانه هزاران نوزاد مبتلا به بیماری‌های مادرزادی در کشور متولد می‌شوند.
بطور کلی ازدواج بی‌خطر دنیا سراغ نداریم. ازدواج هر فرد با هر فرد غریبه ای احتمال خطری حدود ۲ تا۳ درصد دارد. ازدواج با خویشاوندان بر حسب درجه خویشاوندی متفاوت است. ازدواج خویشاوندان درجه یک (ازدواج برادر و خواهر ما و یا ازدواج پدر و مادر با فرزند) و ازدواج درجه دو (ازدواج دایی با خواهر زاده) که این دو گروه در اکثر ادیان حرام است. ثابت شده است که به دلیل تشابه ژنی زیاد خطر تولد فرزند مبتلا به ناهنجاریها و عقب ماندگی ذهنی خیلی زیاد است.