دو نفر را تصور کنید که دستانشان در دست هم و در حال راه رفتن هستند، تا وقتی پا به پای هم پیش می روند، مشکلی رخ نمی دهد و می توانند به مسیر خود ادامه دهند اما وقتی یکی از آنها بر سرعت راه رفتن خود می افزاید و آن دیگری هنوز به سرعت قبل راه می رود، یا به زمین می خورند و یا باید دستان یکدیگر را رهامی کنند. ازدواج یک همراهی همیشگی است. می گویند زن و شوهر باید نه گامی جلوتر و نه گامی عقب تر، بلکه در کنار هم باشند. این همراهی و همقدمی از لحظه اول تا آخرین نفس لازم الاجراست.
یکی از مسائلی که می تواند به ایجاد تفاهم و سازگاری بین همسران کمک کند، هم کفو بودن (شبیه بودن) به لحاظ تحصیلی است. یعنی دختر و پسری که می خواهند با یکدیگر ازدواج کنند، همخوانی تحصیلی داشته باشند اما گاهی در زمان انتخاب به این نکته توجه نمی کنیم و یکی از زوجین چند مقطع تحصیلی بالاتر است. گاهی هم دو نفر در یک مقطع هستند و بعد از ازدواج یکی تصمیم می گیرد ادامه تحصیل دهد و دیگری نه. در هر صورت نتیجه فرقی نمی کند؛ ما یک خانه داریم، یک زن، یک مرد و دو مدرک تحصیلی که با هم همخوانی ندارد. حال چه باید کرد؟